อยู่บ้านทาวน์เฮาส์

แบบทาวน์เฮาส์ของอารงค์

มีบทเรียนจากการอยู่บ้านแบบทาวน์เฮาส์มาแล้ว รู้สึกว่าอยู่กับพื้นที่แบบเดิม ๆ จำเจ นี่ยังไม่รวมพื้นที่ที่มีอย่างจำกัด  มองไปหลังบ้านก็เจอครัว  เจอลานตากผ้า  เจอรั้ว  เจอหลังบ้านเพื่อนบ้าน แต่ที่น่าเกลียดที่สุดคือ เพื่อนบ้านที่เลี้ยงสุนัขบางคนจูงสุนัขไปอึหน้าบ้านคนอื่นนี่สิมันน่า...จริง ๆ

เมื่อมองไปหน้าบ้านจะมีถนนคั่นกลางแคบ ๆ  หากเมื่อใดที่บ้านตรงข้ามไม่ได้นำรถเข้าจอดในบ้านแล้วละก็ทางจะแคบหายไปครึ่งหนึ่ง  หรือหากเกิดวันใดเกิดจอดรถไว้หน้าบ้านทั้งสองหลังที่อยู่ตรงข้ามกัน  เป็นอันว่ารถที่จะวิ่งไปมาแทรกตัวผ่านไปได้ยากขึ้นอีก  แต่ข้อดีของการอยู่บ้านแบบทาวน์เฮาส์ก็มีมากอยู่เหมือนกัน อย่างเช่น การมีเพื่อนบ้านที่พึ่งอาศัยกันง่าย มีความใกล้ชิดมากกว่าเป็นต้น

เมื่อมีที่ดินแปลงใหม่จึงมีความคิดให้มันตรงข้ามกับบ้านแบบทาวน์เฮาส์ให้มากที่สุด  นั่นคือต้องมีการวางแผนออกแบบเสียใหม่  บ้านเดิมอีกหลังที่ปลูกมาตั้งแต่ปี 40 เดี๋ยวนี้

มีต้นไม้ยืนต้นใหญ่หลายต้น  จะว่าไปก็คือจัดบ้านแบบสวนซึ่งให้ความร่มรื่นดี  แต่ก็มีข้อเสีย  คือ ใบไม้ร่วงทุกวันเสียเวลาเก็บกวาด

หากไม่เก็บกวาดก็จะเป็นที่อยู่อาศัยของมด ตะขาบเข้าไปอีก  นี่ยังไม่รวมงูอีกอย่างที่เข้ามาบ่อย ๆ  แต่ยังดีช่วงนั้นมีสุนัขที่ชื่อ คีโน่ เป็นสุนัขพันธุ์อัลเซเชี่ยลอยู่ตัวหนึ่ง

ครั้งใดที่มีงูเข้ามาละก็ต้องเจอเจ้า คีโน่ กัดตายทุกครั้ง  ไม่ว่าตัวเล็กหรือใหญ่ตัวยาวเป็นวาก็ไม่รอด  แต่น่าเสียดายที่เจ้าคีโน่ได้เสียชีวิตแล้วด้วยวัยชราของมัน  หากมีงูเข้ามาช่วงนี้คงลำบากแน่   สรุปว่าหากจะจัดสวนใหม่คงจะออกไปทางสวนแบบโมเดริน์  เน้นเอาแบบโล่ง ๆ โปร่ง ๆ และเรียบง่ายเข้าไว้ก่อน