ไม่อยู่บ้านวันเดียว

วันที่ 31 สิงหาคม ไม่ได้ลงมือทำงานเลย  เพราะไปส่งลูกสาวที่สุวรรณภูมิซะ 1 วันกลับถึงบ้าน เกือบ 6 โมงเย็น  พอกลับถึงบ้านโอโอ้  แม่เจ้า  ทำไมมันรกอย่างนี้ มีเศษผ้า  เศษกระดาษ  เศษไม้  เศษนุ่นจากหมอนขาดเต็มไปหมด ยัง ๆไม่หมด  แม้แต่ที่นอนที่เราอุตสาห์ทำให้ใช้เวลาทำเป็นวัน  มันก็กัดซะขาดร่องแร่ง  ยังงี้น่าปล่อยให้นอนตากยุงกัดเสียให้เข็ด   ทั้งหมดนี้เป็นผลงานเจ้าตัวนี่ไง  เราเรียกว่า  ยาย coke ตัวแสบ  อีกตัวที่ให้การสนับสนุน  คือนาง cake ขนยุ้ย

นาง Coke 

ที่นอน เจ้า coke และ cake หลังจากซ่อมใหม่ในวันรุ่งขึ้น  เดิมทีมีเฉพาะมุ้งในล่อนอย่างเดียว ส่วนที่ซ่อมมีการนำเอาลวดตาข่ายมาใส่ทับอีกที  ส่วนที่เห็นเป็นเส้นริว ๆ สีดำนั่นคือ เทปวีดิโอเก่านำมาทำเป็นประตูเข้าออก  ครั้งแรกที่นำมาใส่ไว้มีมากกว่านี้เยอะเลย  แต่ที่เห็นเบาบางลงก็เป็นผลงานเจ้า coke กัดเล่นจนเหลือเท่าที่เห็นนั่นแหละ