สำรวจ ดูเขา ดูเรา

หลังจากเก็บกระเป๋าเดินทางเข้าที่พักเรียบร้อยแล้ว จัดข้าวของและพักกินน้ำชาสักพักก็ได้เวลาออกเดินสำรวจคนญี่ปุ่นแบบใกล้ ๆ ว่าเค้าอยู่กันอย่างไร ใช้วิถีชีวิตอย่างไร เดินเล่นๆไปเรื่อยๆผ่านแยกต่างๆ หรือเดินไปบนฟุตบาทจะสังเกตุว่า เอ้ ทำไมบ้านเมืองเค้าถึงได้สวยงามจังเลย ขยะหาไม่เจอ ไม่ได้ ๆ เราจะต้องไปหาขยะให้เจอว่ามันอยู่ที่ไหน ถังขยะก็ไม่ไมี

คนญี่ปุ่นไม่เดินสูบบุหรี ไม่เดินกินอาหารหรือน้ำดื่ม หากจะต้องดื่มน้ำจากตู้ที่ซื้อมาต้องยืนดื่มให้เสร็จเรียบร้อยเสียก่อนจึงเดินต่อไปได้ มันไม่ได้มีกฎหมายห้ามอะไรเพียงแต่ว่ามันถือเป็นสิ่งต้องปฎิบัติ ถือเป็นมารยาทที่ดีงาม คนที่นีเค้าปฎิบัติกันมา

สังเกตุว่าตามจุดสัญจรต่างๆ มักจะมีจุดหรือพื้นที่สำหรับสิงห์อมควันบุหรี่ไว้บริการ ตามจุดที่กำหนดให้นี้จะเห็นทั้งหญิงและชายยืนสูบบุหรี่จำนวนพอๆกัน

ต้องบอกว่าประเทศญี่ปุ่นเป็นประเทศที่สวยงาม ไม่ใช่สวยงามเป็นหย่อมๆแบบบ้านเรา ของเค้าสวยงามและสะอาดเหมือนกันทั่วประเทศ พูดถึงถนนก็สวย มีสีเส้นชัดเจนมองเห็นชัดตาไม่มัวๆแบบของเรา คนญี่ปุ่นรักต้นไม้ รักการปลูกดอกไม้ รักการจัดสวน ดังนั้นเรามักได้ยินคำว่าสวนญี่ปุ่นซึ่งเป็นที่ยอมรับของคนทั่วโลก

ไม่มีเสียงรถมอไซด์ที่ส่งเสียงแผดก้องแก้วหู ไม่มีเด็กแว๊นมาบิดกวนประสาท ไม่มีตำรวจค่อยตั้งด่านรีดไถ ไม่มีรถปิคอัพที่ผลิตในบ้านเราวิ่งกันที่นี่คงคนระเกรดกัน ไม่มีรถสองแถว ไม่มีรถเมล์ที่วิ่งแข่งกันว่าใครจะไปตายก่อนใคร  ไม่นิยมขับรถส่วนตัวไปทำงาน ถนนจึงว่างรถในเมืองจึงไม่ติด การข้ามถนนก็ต้องข้ามทางม้าลายเท่านั้น หากมีสัญญาณไฟติดตั้งอยู่ก็รอ หากมีที่กดสัญญาณไฟก็กดรอได้ นับว่าปลอดภัยดี

ดังภาพข้างบนจะเห็นเส้นสำหรับหยุดรถอยู่ห่างจากทางข้ามหรือทางม้าลายมาก และที่นี่จะขับรถกันไม่เร็วไม่หวือหวา เร่งแซงซ้ายแซงขวาแบบบ้านเรา ให้สังเกตุอีกเส้นคือเส้นขาวที่ตีคู่ขนานไปกับถนน ๒ ฝั่ง เส้นนี้สำหรับคนเดินโดนเฉพาะ เมื่อเราเดินไปตามถนน  ควรต้องระวังอย่าให้ร่างกายของเรายื่นออกไปนอกเส้นขาว

อีกเส้นทางหนึ่งมีอยู่ ๒ ข้างถนนนั่นก็คือทางสำหรับผู้ใช้รถจักรยาน(ที่ปูตัวหนอน) ที่นี่ก็นิยมใช้จักรยานสัณจรไปมาระหว่างชุมชนใกล้เคียงกัน ส่วนรถมอเตอร์ไซค์นั้นมีวิ่งน้อยมาก  เว้นแต่เส้นทางระยะไกลๆ มักจะเห็นมอไซค์ช็อปเปอร์ขนาดใหญ่มีวิ่งกันมาก